Πώς γίνεται η διαδικασια τοποθετησης εμφυτευματων;

Η διαδικασια τοποθετησης εμφυτευματων περιλαμβάνει τη χειρουργική και την προσθετική θεραπεία των δοντιών.

Εφόσον ο ασθενής πληροί τις προϋποθέσεις για να δεχτεί εμφυτεύματα ο οδοντίατρος καταρτίζει το πλάνο της εξατομικευμένης θεραπείας του.

Πόσα οδοντικά εμφυτεύματα χρειάζονται;

Αν ο ασθενής έχει χάσει 1 δόντι, τότε χρειάζεται να τοποθετηθεί 1 εμφύτευμα.

Εάν έχουν χαθεί από 2 μέχρι 4 δόντια συνεχόμενα, πρόκειται να τοποθετηθούν 2 εμφυτεύματα.

Εφόσον έχουν χαθεί 5 ή 6 δόντια συνεχόμενα, τότε θα χρειαστούν 3 εμφυτεύματα.

Αν ο ασθενής έχει χάσει όλα τα δόντια του από την άνω ή την κάτω γνάθο τότε απαιτούνται 6 εμφυτεύματα.

Πάνω σε αυτά τα 6 εμφυτεύματα τοποθετείται μια γέφυρα με 12 έως 14 δόντια.

Υπό συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις που υπαγορεύουν ανατομικοί και συγκλεισιακοί παράγοντες, μπορούν να τοποθετηθούν 4-5 εμφυτεύματα για να στερεωθεί πάνω τους γέφυρα με 10-12 δόντια το πολύ.

Ο αριθμός των οδοντικών εμφυτευμάτων που έχει ανάγκη ο κάθε ασθενής εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες.

Σημαντικό ρόλο στα περισσότερα περιστατικά διαδραματίζουν το ύψος, το πάχος και η πυκνότητα του οστού της γνάθου.

Χειρουργική θεραπεία για τα οδοντικά εμφυτεύματα

Η διαδικασια τοποθετησης εμφυτευματων ξεκινάει με το χειρουργικό στάδιο κατά τη διάρκεια του οποίου τοποθετούνται στηρίγματα στο οστό της γνάθου.

Η διαδικασία τοποθέτησης των εμφυτευμάτων καλείται χειρουργική διότι προϋποθέτει πρόσβαση στο οστούν της γνάθου, με τη χρήση εξειδικευμένων εργαλείων σε αποστειρωμένο περιβάλλον.

Οι συνηθισμένες οδοντιατρικές εργασίες διενεργούνται σε σηπτικό περιβάλλον, δηλαδή με παρουσία μικροβίων.

Η χειρουργική θεραπεία συντελείται με απλή τοπική αναισθησία, όπως αυτή που εφαρμόζει ο γιατρός σε περιστατικά, εμφράξεων, ενδοδοντικών θεραπειών και εξαγωγών δοντιών.

Αν το εμφύτευμα εμφανίσει ικανοποιητική αρχική σταθερότητα στο οστό, ένα εξάρτημα του εμφυτεύματος παραμένει έξω από το ούλο και σε επικοινωνία με το στοματικό περιβάλλον μέχρι την ολοκλήρωση της οστεοενσωμάτωσης και την τοποθέτηση της προσθετικής εργασίας.

Αν παρουσιάζει ανεπαρκή συγκράτηση, προστίθεται οστικό μόσχευμα στον ασθενή και το εμφύτευμα «καλύπτεται» πλήρως από τα ούλα μέχρι την ολοκλήρωση της οστεοενσωμάτωσης.

Απαιτείται ύστερα μια μικρή επέμβαση, χειρουργικά ή με laser, για να γίνει η αποκάλυψη του εμφυτεύματος, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία της προσθετικής επιεμφυτευματικής αποκατάστασης.

Σημειώνεται ότι η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται με αντιβιοτική κάλυψη του ασθενούς.

Προσθετική θεραπεία

Σε αυτή τη φάση της χειρουργικής θεραπείας τοποθετείται πάνω από το εμφύτευμα μια μικρή βίδα στην οποία θα εφαρμοστεί αργότερα η τελική προσθετική αποκατάσταση.

Η προσθετική εργασία με οδοντικά εμφυτεύματα μοιάζει με τη διαδικασία της συμβατικής προσθετικής.

Η τοποθέτησή της τελικής προσθετικής εργασίας πάνω στο εμφύτευμα ή τα εμφυτεύματα πραγματοποιείται όταν τα ούλα έχουν επουλωθεί.

Λαμβάνεται ένα αποτύπωμα στο οποίο καταγράφονται οι θέσεις των εμφυτευμάτων και η προσθετική αποκατάσταση κατασκευάζεται στο εργαστήριο.

Πάνω στα στηρίγματα που έχουν τοποθετηθεί στο οστό της γνάθου εφαρμόζονται τα τεχνητά δόντια, που είναι συνήθως από πορσελάνη.

Μετά την τοποθέτηση της προσθετικής πάνω στο εμφύτευμα, η αισθητική και η λειτουργία της οδοντοστοιχίας επανέρχονται στο φυσιολογικό.

Με σωστή φροντίδα και συνεπή παρακολούθηση τα οδοντικά εμφυτεύματα μπορούν να διατηρηθούν αναλλοίωτα για πάρα πολλά χρόνια.