Αύξηση διαστάσεων φατνιακής ακρολοφίας για τοποθέτηση εμφυτευμάτων

Οι λόγοι για τους οποίους το κόκκαλο μπορεί να μην είναι αρκετό για να τοποθετηθεί ένα εμφύτευμα είναι πάρα πολλοί. Στις περιπτώσεις που το πρόβλημα δεν είναι κάποια εκ γενετής ανωμαλία των γνάθων και του οστού, ενδέχεται να έχει χαθεί κόκκαλο λόγω περιοδοντίτιδας, λόγω έντονης οστεκτομής κατά την χειρουργική θεραπεία της περιοδοντίτιδας, λόγω τραυματικής εξαγωγής, λόγω μακροχρόνιας χρήσης ολικών οδοντοστοιχιών, ή επειδή έχει περάσει αρκετός χρόνος από τις εξαγωγές και η ακρολοφία απορροφήθηκε.

Στις περιπτώσεις αυτές υπάρχουν στη διάθεση των ειδικών διάφορες τεχνικές και υλικά που χρησιμεύουν για να αποκατασταθούν οι διαστάσεις της ακρολοφίας σε ικανοποιητικά επίπεδα. Η αποκατάσταση των διαστάσεων της φατνιακής ακρολοφίας δεν εξυπηρετεί μόνο την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων αλλά έχει ως αποτέλεσμα μια πιο αισθητική προσθετική εργασία.

Α) Αύξηση της φατνιακής ακρολοφίας πριν την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.

Οι τεχνικές αυτές επιλέγονται όταν το έλλειμμα των σκληρών ιστών είναι μεγάλο. Διάφορες τεχνικές μπορούν να προσφέρουν αύξηση των διαστάσεων της φατνιακής ακρολοφίας, και η πλέον κατάλληλη επιλέγεται από τον θεράποντα γιατρό ανάλογα με τις ενδείξεις:

Οστικό μόσχευμα σε μορφή block (μεγάλο τεμάχιο): Αυτά τα μοσχεύματα επιλέγονται κυρίως για τις περιπτώσεις που σύμφωνα με το σχέδιο θεραπείας πρόκειται να τοποθετηθούν εμφυτεύματα. Η ανάπλαση των σκληρών ιστών μπορεί να συνδυαστεί και με ανάπλαση μαλακών ιστών. Το οστικό μόσχευμα λαμβάνεται ανάλογα με τις επιθυμητές διαστάσεις είτε από περιοχές μέσα στο στόμα όπως είναι το πηγούνι και η γωνία της κάτω γνάθου, είτε από περιοχές εκτός στόματος, όπως είναι τα λαγόνια και η κνήμη. Χειρουργικά γίνεται τομή και απομάκρυνση των ούλων από την περιοχή του ελλείμματος, και το block του οστικού μοσχεύματος σταθεροποιείται στην περιοχή του ελλείμματος. Καλύπτεται με απορροφήσιμη μεμβράνη και τα ούλα ράβονται για να καλυφθούν τα αναπλαστικά υλικά. Για να είμαστε σε θέση να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα στην περιοχή της ανάπλασης πρέπει να περιμένουμε 6-9 μήνες.

Οστικό μόσχευμα σε μορφή τεμαχιδίων: Σε κάποιες περιπτώσεις μπορούμε να κάνουμε την ανάπλαση του οστού με οστικό μόσχευμα σε μορφή τεμαχιδίων. Τα τεμαχίδια αυτά του οστού μπορεί να είναι αυτογενές μόσχευμα (έχει ληφθεί από τον ίδιο τον ασθενή), αλλομόσχευμα (μόσχευμα που προέρχεται από άλλο ασθενή μετά από ειδική επεξεργασία), συνθετικό μόσχευμα ή συνδυασμός αυτών. Το βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι δεν χρειάζεται να έχουμε εξωστοματική περιοχή λήψης του μοσχεύματος γιατί αν αυτό που μπορούμε να συλλέξουμε από παρακείμενες της επέμβασης περιοχές δεν είναι αρκετό, μπορούμε να το συμπληρώσουμε με άλλο που βρίσκουμε στο εμπόριο.

Στην περίπτωση αυτή μετά την τομή και την απομάκρυνση των ούλων από την περιοχή του ελλείμματος, τοποθετούνται τα τεμαχίδια του οστού τα οποία καλύπτονται με μεμβράνη. Τα ούλα ράβονται πάνω από τα αναπλαστικά υλικά, και αναμένουμε 6-9 μήνες για να ολοκληρωθεί η επούλωση. Μετά την πλήρη επούλωση των ιστών τοποθετούνται τα εμφυτεύματα.

Διάσχιση της γνάθου: Είναι μία ακόμη τεχνική που βρίσκει εφαρμογή στις περιπτώσεις μεγάλης έλλειψης σκληρών ιστών. Στην περίπτωση αυτή γίνεται με τεχνικά μέσα διαχωρισμός της γνάθου, απομάκρυνση των αποσχισθέντων τμημάτων και τοποθέτηση ανάμεσά τους οστικού μοσχεύματος, block ή τεμαχιδίων. Τα αναπλαστικά υλικά καλύπτονται με μεμβράνη και τα ούλα ράβονται πάνω από την περιοχή της ανάπλασης. Για την επούλωση και σε αυτή την περίπτωση αναμένουμε τουλάχιστον 6-9 μήνες.

Β) Αύξηση της φατνιακής ακρολοφίας ταυτόχρονα με την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.

Οι τεχνικές αυτές επιλέγονται όταν το έλλειμμα των σκληρών ιστών δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο.

Οστικό μόσχευμα σε μορφή τεμαχιδίων: Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να κάνουμε την ανάπλαση του οστού ταυτόχρονα με την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, με οστικό μόσχευμα σε μορφή τεμαχιδίων. Τα τεμαχίδια αυτά του οστού μπορεί να είναι αυτογενές μόσχευμα (αυτομόσχευμα) που έχει ληφθεί από τον ίδιο τον ασθενή, αλλομόσχευμα (μόσχευμα που προέρχεται από άλλο ασθενή μετά από ειδική επεξεργασία), συνθετικό μόσχευμα ή συνδυασμός αυτών.

Το βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι δεν χρειάζεται να έχουμε εξωστοματική περιοχή λήψης του μοσχεύματος γιατί αν αυτό που μπορούμε να συλλέξουμε από παρακείμενες της επέμβασης περιοχές δεν είναι αρκετό, μπορούμε να το συμπληρώσουμε με άλλο που βρίσκουμε στο εμπόριο. Επιπλέον δεν γίνονται δύο επεμβάσεις σε διαφορετικούς χρόνους, που πέραν της πολυπλοκότητας της διαδικασίας υπάρχει χρονικό όφελος. Ο χρόνος αναμονής για επούλωση των ιστών μετά την επέμβαση περιορίζεται σχεδόν στο μισό.

Στην περίπτωση αυτή μετά την τομή και την απομάκρυνση των ούλων από την περιοχή του ελλείμματος, τοποθετούνται τα εμφυτεύματα και γύρω από αυτά στο σημείο του οστικού ελλείμματος τα τεμαχίδια του οστού τα οποία καλύπτονται με μεμβράνη. Τα ούλα ράβονται πάνω από τα αναπλαστικά υλικά, και αναμένουμε 6-9 μήνες για να ολοκληρωθεί η επούλωση.