Ουλίτιδα

Με τον όρο ουλίτιδα εκφράζεται η παθολογική κατάσταση των ούλων που εκδηλώνεται με φλεγμονή δηλαδή οίδημα, ερυθρότητα, αιμορραγία και ένα ήπιο αίσθημα κνησμού.

Είναι απολύτως αντιστρεπτή εφόσον ο ασθενής απευθυνθεί εγκαίρως στον οδοντίατρό του για να λάβει θεραπεία.

Αν η ουλίτιδα αφεθεί αθεράπευτη ή δεχτεί ανεπαρκή και μη αποτελεσματική θεραπεία, εξελίσσεται σε περιοδοντίτιδα σε ποσοστό περίπου 60%.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ουλίτιδας

Τα πρώιμα συμπτώματα χαρακτηρίζονται ως ήπια και δεν προκαλούν πόνο στον ασθενή.

Η απουσία πόνου σε συνδυασμό με την αργή εξέλιξη των συμπτωμάτων αποτελούν τους κυριότερους λόγους που η ύπαρξη της πάθησης δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή.

Ο ασθενής που πάσχει από ουλίτιδα παρατηρεί τα ούλα του να αλλάζουν χρώμα, από ροζ σε σκούρο κόκκινο.

Τα ούλα πρήζονται, διογκώνονται με ακανόνιστο σχήμα κατά την εξέλιξη της πάθησης, ματώνουν και μπορεί σταδιακά να εκδηλώσουν ήπιο πόνο.

Η κινητοποίηση του ασθενούς για την αναζήτηση θεραπείας συμβαίνει συνήθως όταν εκδηλωθεί αιμορραγία.

Το αίμα εμφανίζεται στη διάρκεια του βουρτσίσματος, κατά τον καθαρισμό τους με οδοντικό νήμα, κατά τη μάσηση σκληρών τροφών ή και αυθόρμητα.

Όσο η πάθηση εξελίσσεται παρουσιάζονται περαιτέρω συμπτώματα που δυσχεραίνουν την κατάσταση της υγείας του στόματος.

Η ουλίτιδα έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της αίσθησης φρεσκάδας από τη στοματική κοιλότητα, σύντομα μετά την άσκηση της στοματικής υγιεινής, και μπορεί να ευθύνεται για κακοσμία και για μια συνεχή αίσθηση αίματος.

Το δυναμικό βούρτσισμα σε έδαφος χρόνιας ουλίτιδας δύναται να προκαλέσει υποχώρηση των ούλων γύρω από το δόντι που ονομάζεται υφίζηση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αιμορραγία των ούλων στους καπνιστές ασθενείς είναι παραπλανητικά άτονη, λόγω της αγγειοσύσπασης που προκαλείται από την νικοτίνη.

Η κινητοποίηση επομένως, για την αναζήτηση θεραπείας καθυστερεί ακόμη πιο πολύ στους καπνιστές με αποτέλεσμα η πάθηση να εξελίσσεται ύπουλα.

Συνοπτικά, τα συμπτώματα της ουλίτιδας είναι τα εξής:

Αλλαγή του χρώματος των ούλων από ροζ σε κόκκινο και βαθύ κόκκινο

Πρήξιμο στα ούλα και ήπιος πόνος

Αιμορραγία των ούλων αυτόματα ή κατά το βούρτσισμα

Ενδείξεις υποχώρησης των ούλων από τα δόντια

Κακοσμία που δεν αντιμετωπίζεται με την στοματική υγιεινή

Ποιες αιτίες προκαλούν την ουλίτιδα;

Η ουλίτιδα προκαλείται από τη μικροβιακή πλάκα που συγκεντρώνεται γύρω και ανάμεσα από τα δόντια.

Όσο η πλάκα δεν απομακρύνεται με σωστό καθαρισμό, προσλαμβάνει ιόντα ασβεστίου από το σάλιο, σκληραίνει και μετατρέπεται σε πέτρα.

Η πέτρα επικάθεται κατά μήκος της γραμμής των ούλων και καθώς τα μικρόβια πολλαπλασιάζονται, παράγουν τοξίνες.

Τα μικρόβια και οι τοξίνες τους διεισδύουν στα ούλα.

Αυτή η διείσδυση του μικροβιακού μολυσματικού παράγοντα στα ούλα προκαλεί τη φλεγμονή -δηλαδή την ουλίτιδα.

Άλλοι παράγοντες που έμμεσα ευνοούν την εμφάνιση της ουλίτιδας είναι οι κακής ποιότητας προσθετικές εργασίες, τα στραβά δόντια και τα κακότεχνα σφραγίσματα, καθώς λειτουργούν ων παράγοντες περαιτέρω κατακράτησης οδοντικής μικροβιακής πλάκας.

Η χαμηλής ποιότητας ή κακού σχεδιασμού προσθετικές εργασίες συγκρατούν υπολείμματα τροφών δυσχεραίνοντας περαιτέρω τον σωστό καθαρισμό των δοντιών.

Η διατροφή διαδραματίζει έμμεσα σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της ουλίτιδας.

Ένα διατροφικό πρόγραμμα πλούσιο σε σάκχαρα και όξινα στοιχεία επιταχύνει την ανάπτυξη των βακτηρίων που προκαλούν την πάθηση.

Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών με ουλίτιδα που διαπιστώνεται ότι δεν έχουν παρά ελάχιστη μικροβιακή πλάκα στα δόντια τους.

Οι αιτίες της ουλίτιδας τότε μπορεί να σχετίζονται με τη λήψη ορισμένων φαρμάκων, την έλλειψη βιταμινών, την ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη ή και με την εγκυμοσύνη.

Δεν είναι λίγα τα περιστατικά των ασθενών στους οποίους η ουλίτιδα εκδηλώθηκε μετά από έντονα ψυχικά ερεθίσματα και στρες.

Οι αιτίες της ουλίτιδας και οι επιβαρυντικοί παράγοντες συνοπτικά είναι οι εξής:

Παραμελημένη της στοματική υγιεινή

Μη ποιοτικές προσθετικές εργασίες

Διατροφή πλούσια σε σάκχαρα και οξέα

Ασθένειες που επηρεάζουν την κατάσταση των ούλων

Ορμονικές μεταβολές – εγκυμοσύνη

Φάρμακα που επηρεάζουν την υγεία της στοματικής κοιλότητας

Κάπνισμα

Οικογενειακό ιστορικό ουλίτιδας

Πώς θεραπεύεται η ουλίτιδα;

Η θεραπεία της ουλίτιδας μπορεί να είναι αποτελεσματική, μόνιμη και οριστική αρκεί να εφαρμοστεί το κατάλληλο σχέδιο θεραπείας.

Οι στόχοι της θεραπείας είναι:

Περιορισμός της φλεγμονής και της εξέλιξης της περιοδοντικής νόσου

Καταπολέμηση της μικροβιακής μόλυνσης

Ευαισθητοποίηση του ασθενή σε θέματα στοματικής υγιεινής

Πρόληψη της επανεμφάνισης της ουλίτιδας μετά τη θεραπεία

Η θεραπεία της ουλίτιδας περιλαμβάνει σε βάθος καθαρισμό των δοντιών, αντιμικροβιακή αντιμετώπιση και βελτίωση της στοματικής υγιεινής.

Ο καθαρισμός των δοντιών διενεργείται πάντα από τον οδοντίατρο με τη χρήση συσκευών υπερήχων, εργαλείων χειρός (ξέστρα) και laser όταν απαιτείται.

Ο οδοντίατρος απομακρύνει την πέτρα και τα μικρόβια που υπάρχουν στην επιφάνεια των δοντιών, κάτω από τα ούλα και σε επαφή με την επιφάνεια της ρίζας του δοντιού.

Στο πλαίσιο της θεραπείας για την ουλίτιδα, είναι πιθανό να κριθεί απαραίτητη η χρήση αντιμικροβιακών σκευασμάτων προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των μικροβίων.

Εφόσον κρίνεται απαραίτητο συστήνεται στον ασθενή ένα σκεύασμα χλωρεξιδίνης που βοηθάει στην καταπολέμηση της μικροβιακής πλάκας για να χρησιμοποιηθεί για 1 – 2 εβδομάδες.

Η τοπική εφαρμογή αντιβιοτικού στα ούλα είναι αναγκαία μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, που ελοχεύει ο κίνδυνος η ουλίτιδα να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα.

Ο ασθενής χρειάζεται να ακολουθεί προσεκτικά τις οδηγίες του οδοντιάτρου του σχετικά με τη χρήση των αντιμικροβιακών σκευασμάτων για να αποφευχθούν τυχόν παρενέργειες.

Είναι σημαντικό επιπλέον να κατανοήσει ότι αν αρχίσει πάλι να παραμελεί τη στοματική του υγιεινή, η ουλίτιδα πολύ γρήγορα θα επανεμφανιστεί.

Το μεγάλο πλεονέκτημα μιας επιτυχημένης θεραπείας ουλίτιδας είναι ότι δεν θα εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα και δεν θα χαθεί κόκκαλο γύρω από τα δόντια.

Η πρόληψη και η ενημέρωση είναι και σε αυτή την περίπτωση σπουδαιότερα της θεραπείας.