Διατήρηση μετεξακτικού φατνίου

Την απώλεια ενός ή περισσοτέρων δοντιών ακολουθεί η συρρίκνωση της φατνιακής ακρολοφίας. Αυτή η συρρίκνωση φαίνεται ως ένα αντιαισθητικό βαθούλωμα-έλλειμμα ιστών το οποίο θα αφήσει κενό κάτω από την προσθετική αποκατάσταση που υπάρχει ή πρόκειται να τοποθετηθεί. Το κενό αυτό δεν είναι μόνο αντιαισθητικό. Δημιουργεί επιπλέον λειτουργικά προβλήματα καθώς αφήνει σάλιο και αέρα να περνούν ανάμεσα, δυσχεραίνοντας την ομιλία και τη μάσηση. Αν πάλι γίνει προσπάθεια να ελαττωθεί με την προσθετική αποκατάσταση, τα δόντια θα είναι αντιαισθητικά μεγάλα.

Πριν φτάσουμε στο σημείο να αντιμετωπίσουμε τη δημιουργία ενός τέτοιου ελλείμματος μπορούμε πολύ προβλέψιμα να την προλάβουμε. Το γέμισμα του μετεξακτικού φατνίου με οστικά μοσχεύματα βοηθάει να διατηρηθούν οι διαστάσεις της περιοχής που έγινε η εξαγωγή, και περιορίζει στο ελάχιστο την απορρόφηση του οστού. Όσο πιο μικρή είναι η απορρόφηση του οστού τόσο πιο αισθητική είναι η προσθετική αποκατάσταση που θα τοποθετηθεί στην περιοχή, είτε αυτή είναι κλασσική γέφυρα, είτε γέφυρα σε εμφυτευματα.

Σε αυτή την χειρουργική τεχνική αμέσως μετά την εξαγωγή του δοντιού ή των δοντιών το φατνίο γεμίζεται με οστικό μόσχευμα. Το οστικό μόσχευμα καλύπτεται με μεμβράνη και τα ούλα ράβονται πάνω από την μεμβράνη.